Witajcie w naszej bajce

Dzisiejszy post będzie zaliczany do kategorii - z wykorzystaniem moich zdjęć, z których można się pośmiać. ;)
Opowieść jest prosta. Zobaczyłam to wyzwanie na scrapki.pl i pomyślałam, że to jest coś dla mnie. Do wykonania był tryptyk, czyli jak ja to nazywam - potrójne szczęście. :P Do głowy szybko wpadł pomysł, żeby wykorzystać zdjęcia moje i mojego męża, a do tego jakąś malowniczą scenerię. No i oczywiście musiały być 3 shadowboxy, bo nie byłabym sobą. :D
No i tak po bokach mamy nas w wersji takiej ok. 3 letniej, a w środku nasze zdjęcie ślubne. Całość wyszła całkiem baśniowo, a jak patrzę na te zdjęcia, to nie mogę się powstrzymać od uśmiechu. :) Powiem Wam (a jest mi z tym dość głupio), że od trzech lat nie wywołaliśmy naszych zdjęć ślubnych, a od kiedy poznałam scrapbooking, zwykły album mnie już nie satysfakcjonuje. Więc będę musiała w końcu przysiąść i takowy album zrobić. :)
Cały tryptyk jest stojący (bo tak jest w wymaganiach), ale sfotografowałam go na płasko, bo tak było mi wygodniej - wielkie to to i ciężko objąć na raz. :) Całość po złożeniu ma wymiary 10x13 cm.
Tak prezentuje się rozłożony tryptyk w środku:

A złożony tak - przód, bok i tył (te papiery pracują same na swój urok, więc nie chciałam zbytnio z nimi kombinować:

No i teraz zapraszam po szczegóły - całość shadowboxowa z latającymi na żyłkach motylami. Najpierw my razem (jaka ja byłam piękna i młoda te 3 lata temu :P):

Teraz śmiejemy się z małej Anuszki. Od razu podkreślam, że niestety nie jestem góralką - zdjęcie zostało zrobione, kiedy byliśmy na wycieczce w górach. Typowy ze mnie łódzki mieszczuch z ciągotami do mieszkania poza miastem. :P

A teraz się śmiejemy z małego Grzesia (zdjęcie cyknięte chyba jak miał jakieś 2 latka z hakiem) i te jego wielkie ślepia. :D

Mimo tego, że jakoś ciężko mi szło rozpoczęcie tej pracy, później poszło lepiej. Osobom, które chciałyby wiedzieć, skąd pochodzi flora i fauna tego tryptyku, powiem tylko tak - w 95% są to fragmenty obrazów pana, co nazywa się Mark Ryden. I uwierzcie mi - wydrukowałam kawałki tła prawie każdego z jego obrazów i skleciłam to w całość. Nie wierzę, że mi się to udało, bo jak to powycinałam, to miałam całe biurko pełne miniaturowych kawałków. :D
Mam nadzieję, że się podoba chociaż troszkę. Ja lecę, bo czeka mnie pracowity tydzień. Życzę dużo słońca i udanego poniedziałku.
Dziękuję, że do mnie wpadacie. :) :*